Duński rząd ogłosił właśnie roboczy program Prezydencji: główne cele to Europa odpowiedzialna, dynamiczna, ekologiczna i bezpieczna. W obliczu kryzysu w Europie, którego końca nie widać, wydaje się, że pobudzanie wzrostu pozostanie na szczycie duńskiej listy zadań.
Przemawiając w czasie posiedzenia Rady do Spraw Ogólnych Rady Europejskiej na początku grudnia, duński Minister ds. Europejskich, Nicolai Wammen, powiedział:
"Duńska Prezydencja będzie dokładać wszelkich starań, aby osiągnąć konkretne wyniki w tych obszarach i wnieść wkład w wydobycie Unii Europejskiej z kryzysu gospodarczego i wprowadzenie jej na ścieżkę wzrostu. Niektóre części Europy wykazały się gospodarczą nieodpowiedzialnością, która wyrządziła szkody w naszym wspólnym projekcie. Potrzebujemy większej odpowiedzialności w Europie. Obecnie Europa zmaga się z niskimi wskaźnikami wzrostu i pozostaje w tyle pod względem globalnej konkurencyjności. Musimy promować inicjatywy zwiększające dynamikę Europy."
Mimo iż zmiany klimatu są coraz wyraźniej odsuwane na bok ze względu na nieustannie prowadzone rozmowy na temat problemów gospodarczych, Duńska Prezydencja ma nadzieję utrzymać to najtrudniejsze i najpilniejsze wyzwanie, wobec którego staje Europa i świat, pośród najważniejszych punktów w programach decydentów. Minister Wammen wyjaśnia: "Inne części świata konkurują o objęcie wiodącej pozycji Europy w promowaniu ochrony środowiska, a zatem powinniśmy posunąć naprzód program ekologiczny w Europie."
Odniósł się do ryzyka utraty miejsc pracy opartych na wiedzy i zdolności badawczych w zakresie nowoczesnych technologii na rzecz innych, atrakcyjnych gospodarczo, części świata, takich jak Chiny, Indie, Korea Południowa czy USA. Taka kolej rzeczy będzie nieunikniona, jeżeli UE nie zwiększy swoich wspólnych inwestycji w ekologiczne technologie, energię odnawialną i efektywność energetyczną. "Duńska Prezydencja będzie dokładać wszelkich starań, aby miejsca pracy powstawały tutaj w UE" - stwierdził minister Wammen.
Podkreślił również, że nacisk położony zostanie na to, jak globalizacja, rosnąca presja migracyjna na granice unijne i międzynarodowa przestępczość wpływają na bezpieczeństwo Europy.
Prezydencja Danii, siódma od przystąpienia do Wspólnoty Europejskiej w 1973 r., następuje po Polskiej Prezydencji, która również była ukierunkowana głównie na docieranie do źródeł wzrostu i eksplorowanie niewykorzystanych możliwości wspólnego rynku. Pośród innych priorytetów wymienić należy bezpieczeństwo energetyczne, obronność, kwestie żywnościowe i relacje Europy z krajami trzecimi. Cypr przejmie stery od Danii 1 lipca 2012 r.
Wspólnie, te trzy kraje tworzą najnowszy prezydencki "tercet" - ramy łączące prezydencje i zapewniające spójność oraz konsekwencję prac prowadzonych w ich toku z tym co było wcześniej i z tym co nastąpi później. Program tercetu stanowi raczej wspólne, nadrzędne ramy, niż zastępuje indywidualne, krajowe programy prezydencji.
Rotacyjna Prezydencja rozpoczęła się w 1957 r. na mocy Traktatu Rzymskiego ustanawiającego Wspólnoty Europejskie, aczkolwiek szybko okazało się jasne, że sześć miesięcy, to zbyt krótkie ramy czasowe na realizację przez jakąkolwiek prezydencję wszystkich swoich celów. Stąd pomysł łączenia w grupy trzech państw członkowskich, które sprawują prezydencję jeden po drugim. To umożliwia każdemu tercetowi koordynację realizacji wspólnego zestawu celów w czasie wszystkich trzech mandatów. Zespół składa się z jednego większego i dwóch mniejszych państw członkowskich, jak również jest mieszanką państw członkowskich ze starej i rozszerzonej Unii.
Minister Wammen przedstawił również pogląd rządu Danii na politykę spójności: "Europejska polityka spójności jest ważnym przedmiotem Duńskiej Prezydencji. Wymaga ona modyfikacji, aby mogła wydajniej wspierać tworzenie miejsc pracy i generować wzrost w całej Europie. W czasie naszej prezydencji chcemy możliwie najszerzej promować ten program."
Reforma innych, flagowych obszarów polityki, takich jak wspólna polityka rolna i program badań naukowych i rozwoju również będzie kluczowym priorytetem Duńczyków. Obok polityki spójności, kwota środków przeznaczanych na te trzy obszary została ustalona jako część siedmioletniego, finansowego programu ramowego UE. Tworzy on ramy ustalające maksymalną kwotę środków przeznaczonych w budżecie UE w każdym roku na potrzeby szeroko nakreślonych obszarów polityki i wyznacza ogólny roczny pułap wypłat i funduszy do wypłaty.
Ukryj panel
