W 2014 roku w Niemczech rozpocznie się proces przejścia na standard naziemnej telewizji cyfrowej drugiej generacji - DVB-T2. Przewiduje to wstępny plan dalszego rozwoju usług telewizji cyfrowej u naszych zachodnich sąsiadów. Dokładny harmonogram nie został jeszcze ustalony, ponieważ większość partnerów biznesowych nie zdecydowała się jeszcze na DVB-T2. W tym samym czasie omawiane są parametry multipleksu DVB-T2.
DVB-T2 oferuje bardziej efektywne wykorzystanie pasma. Multipleks w standardzie drugiej generacji może zapewnić większą pojemność, która może być wykorzystana do włączenia nowych usług, dystrybuowania programów w wysokiej rozdzielczości (HDTV), itp. Aby odbierać DVB-T2 potrzeby jest nowy odbiornik zgodny z tym standardem.
DVB-T2 (ang. Digital Video Broadcasting – Terrestrial Second Generation) to standard naziemnej telewizji cyfrowej DVB-T drugiej generacji służący do transmisji (przesyłu) skompresowanych danych multimedialnych. Do kompresji audio/wideo przyjęto standard MPEG-2 oraz (niedawno) MPEG-4 (H.264). Wykorzystuje on prawie o 50% mniej pojemności pasma niż DVB-T.
Lepsze parametry
Propozycja nowego standardu wygląda obiecująco w porównaniu z dotychczasowymi rozwiązaniami cyfrowej emisji telewizji naziemnej. Użytkowana od lat na starym kontynencie tradycyjna technologia transmisji cyfrowej DVB-T (opisana w EN 300 744) opiera się na kwadraturowej modulacji 4-64 QAM sygnału na wielu podnośnych (OFDM) kanału radiowego, ze sprawnością kodową 1/2, 2/3, 3/4, 5/6 lub 7/8 i przedziałami ochronnymi 1/4, 1/8, 1/16 lub 1/32 czasu trwania symbolu. W kanale o standardowej szerokości 8 MHz (dopuszcza się też inne kanały o szerokości 6 lub 7 MHz) zapewnia to przepływność użyteczną od 5 Mb/s do prawie 32 Mb/s - w zasięgu nawet kilkudziesięciu kilometrów od nadajnika.
Nowe rozwiązanie DVB-T2 (Digital Video Broadcasting), będące rozwinięciem funkcjonujących od lat platform DVB-T (z kompresją MPEG-2) bądź nowszych DVB-T+ (z kompresją MPEG-4) zapewnia zgodność transmisyjną "w dół", czyli poprawną współpracę poprzez transkoder z już zainstalowanymi urządzeniami odbiorczymi telewizji naziemnej DVB-T starszego typu. Nowym elementem platformy jest bardziej efektywne wykorzystanie radiowego medium oraz uzyskanie lepszej emisji rozsiewczej DVB-T - bez konieczności inwestowania w dodatkowe nadajniki telewizyjne. Wdrożenie o połowę większej przepływności emisji stało się możliwe przede wszystkim przez uzupełnienie standardu o jeszcze jedną modulację kwadraturową wyższego rzędu QAM-256 (Quadrature Amplitude Modulation) wobec modulacji QAM-64 implementowanej do tej pory w zwykłym standardzie naziemnej DVB-T.
DVB-T2 dla HD
Projekt standardu DVB-T2 zakłada podobną jak w zwykłej telewizji cyfrowej technologię modulacji ortogonalnej OFDM (Orthogonal Frequency-Division Multiplexing), ale za pomocą większej liczby podnośnych (maksymalnie do 32K) - instalowanych w zależności od stanu środowiska radiowego. Większą elastyczność adaptacyjną oraz wyższą sprawność infrastruktury DVB-T2 uzyskano poprzez implementację specyficznych trybów kodowania sygnałów, zastosowanie bardziej zaawansowanych metod korekcji błędów FEC (Forward Error Correction) oraz rozbudowę schematów modulacji QAM. W rezultacie nastąpił wzrost pojemności naziemnego multipleksu DVB-T o około 45%, który ma przyspieszyć wdrażanie telewizji cyfrowej DVB-T o wysokiej rozdzielczości HD. Przekaz ten (HDTV) z założenia wymaga bowiem wielokrotnie większej przepływności kanałów (od dwóch do pięciu razy), lokowanych w deficytowym na całym świecie pasmie radiowym.
Mimo, iż robocza wersja projektu DVB-T2 nie ma jeszcze ostatecznej akceptacji przez ETSI (zatwierdzenie standardu zaplanowano na 2009 r.) operatorzy i nadawcy sygnału telewizyjnego już dzisiaj spodziewają się jedynie niewielkich lub wręcz żadnych modyfikacji - podobnie jak to działo się z innymi tego typu projektami w docelowych wersjach emisji satelitarnej (DVB-S2). Nowa struktura naziemnej telewizji cyfrowej DVB-T2, przeznaczona przede wszystkim do powszechnego instalowania od przyszłego roku bardziej wydajnej platformy dla europejskich stacji nadawczych TV, pozwoli na emisję panoramicznych programów telewizyjnych w profilach o wysokiej rozdzielczości HD (High Density).
Nie ma jednak róży bez kolców. Wyższa sprawność infrastruktury cyfrowej DVB-T2 (czyli wzrost przepływności kanału radiowego) uzyskiwana w rozbudowanych konstelacjach punktów charakterystycznych (np. 256 punktów w modulacji QAM-256) powoduje pogorszenie warunków rozróżniania tych sygnałów, a więc gorszy stosunek sygnału do szumów tła. W praktyce oznacza to, że użyteczny zasięg poprawnego odbioru multipleksu radiowego maleje, a jedynym antidotum na jego wzmocnienie jest podwyższenie mocy nadawania. Istniejące ograniczenia dopuszczalnych parametrów emisyjnych na terenie aglomeracji uniemożliwiają dowolne kształtowanie mocy emisyjnej, co w rezultacie skutkuje zmniejszeniem zasięgu realnego odbioru. Inaczej mówiąc, należy wybrać: albo szersze pasmo nadawane w aglomeracji (Full HD) albo mniejsza przepływność uzyskiwana na terenach rozległych (HD).
źródło: df via (mrt)Jeśli chcesz otrzymywać wyczerpujące informacje z serwisu MRT Net, zaprenumeruj nasz Newsletter 
Ukryj panel
![[RSS]](images/rss_bigs.png "Kliknij i subskrybuj RSS-a")
